2013'TE Kİ MUTLULUK ve HÜZÜN

MUTLULUK VE HÜZÜN

2013 Yılında meydan gelen olaylarla önce peş peşe üç defa mutluluklarla başlayan yılımız, sonlarına doğru üzücü bir olayla son bulması bizleri derinden çok üzdü.

Önce Mayıs ayında dünyaya merhaba diyen Torunum ile ilk mutluluğu ailecek yaşadık, ailemize katılan son üye, 

                                                    Annesinin Kollarında 

                                                    Anneannesinin Kollarında 

iyice büyümekte olan ailemizi sonsuz sevinç ve mutluluk verdi, 

bu mutluluk devam ederken Temmuz ayında ise küçük kızımın düğünü ise bu mutluluğu daha da çoğalttı, 

Annem, En küçük torunu ve Damadı 

                                                        Anne ve kızı

                                            Kızlarım

Dünürlerimizle

                                           Ailemizin bir bölümü bir arada  

ailecek içlerimizi sevinçlerle doldurdu, Ağustos ayının sonunda ise büyük yeğenim evlik yolunun ilk adımı olan nişanı sonunda mutluluğumuz yıl içinde yaşanabilecek mutlulukları bizlere yaşattılar.

                                             Annem, Ağabeyimle beraber

                                          Nişan sonrası iki aile beraber.

Bu sevinçler içersin de geçen günlerimiz hepimizin yüreğinde güzel ve hoş mutlulukların dolup taşmasına vesile oldu. Bu arada okulunu bitiren küçük yeğenim askerlik vazifesini yapma kararı alıp askerlik şubesine müracaat etti ve kasım veya aralık ayında gideceğini öğrendi,

                                                        Annem ve Askere giden yeğenim   

onun hazırlıklarına devam ederken Kasım ayını ortalarına doğru ailemizin en büyük destekçisi ve büyüğümüz olan annem, sol tarafına gelen felç yüzünden hastaneye kaldırdık, orada yapılan tetkikler sonucun da, beyinin sağ tarafında meydana gelin kanama sonucunda bu kısmın faaliyetlerinin hemen, hemen yok olduğunu ve her şeye hazırlıklı olmamız gerektiğini öğrendiğimizde büyük bir şok geçirmiştik, çünkü bir buçuk ay kadar sonra 90 yaşını bitirecek olan annemiz, her hangi bir hastalık yüzünden doktora gitmediğini bildiğimiz için bizleri epeyce üzdü, hepimiz büyük bir şaşkınlık ve üzüntü içindeydik. . Hastanede yattığı süre içersin de kendisine iki gelini en güzel bir şekilde kendisine yardım edip baktılar

                                            Kendisini çok seven iki gelinyle 

                                          Oğulları ve gelinleriyle beraber

onlar, yardım eden bizler ve diğer aile fertlerin her zaman bizlere destek verip dualarını eksik etmediler. Lakin hastane süresi uzun sürmedi ve bir hafta kadar sonra hiç istemediğimiz ama kendimize bile söyleyemediğimiz o kötü an gelip çattı, bizlerin ve onu tanıyan herkesi üzüntüye boğan haberi maalesef aldık, o an için yıkıldık ve bazılarının göz yaşlarını akıttılar, bazılarımız ise akıtamadıkları yaşlara rağmen derin bir üzüntü içindeydi. Daha sonra kendisinin arzusu üzerine yıllar önce vefat etmiş olan babamızın (Kocasıyla buluşmak için) üzerine defnedildi. Yaşanan bu olay bizleri derinden yaraladı ama daha sonra bizlere zaman, zaman söylediği cümleler geldi aklımıza, “Allah’ım beni uzun süre yatağa mahkum etme, hastalanırsam kısa zamanda yanına al beni” dediğini anımsadık ve onun istediği olduğu için içimizi buruk bir huzur kapladı. Yine onun isteklerin doğrultusunda bütün dileklerinin yerine getirmeye gayret ettik. Anneciğim

                                                 Babam ve annem düğünlerinden

=RAHAT ve HUZUR İÇİNDE UYU, BABACIĞIM ve ANNECİĞİM=   

AİLEMİN BÜYÜKLERİ (ANNEANNEM-ANNEM-DAYIM ve YENGEM)                                       Şu anda hepsi hakkın rahmetine kavuştular.                                                                                             Allah hepsini rahat ve huzur içersin de yatırsın.